Kąpiele siarczkowo-siarkowodorowe słone to uznany zabieg balneologiczny stosowany w przewlekłych schorzeniach skórnych, chorobach układu ruchu różnego pochodzenia oraz łagodnych zaburzeniach układu krążenia.
Działanie chemiczne kąpieli kwasowęglowych związane jest z przenikaniem przez skórę dwutlenku węgla rozpuszczonego w wodzie kąpielowej. W trakcie kąpieli na skórze pojawia się wyraźny rumień, wywołany rozszerzeniem naczyń włosowatych i tętniczek. Powoduje to przesunięcie krwi z centralnych części organizmu na obwód. Dzięki zmniejszeniu oporów obwodowych praca serca staje się bardziej ekonomiczna, zwiększa się przepływ wieńcowy i nasila diureza.
Wykorzystuje się tu chemiczne działanie borowiny, zawierającej w swoim składzie kwasy huminowe, humusowe, fulwokwasy, ciała estrogenne, białka, garbniki, zabieg przeprowadzany z ograniczeniem działania termicznego do 37º C. Potwierdzony jest wpływ działania borowiny na sekrecję hormonów, głównie nadnerczowych, przysadkowych i jajnikowych.
Połączenie łagodnego ciepła z chemicznym działaniem borowiny stosuje się w chorobach zwyrodnieniowych stawów i kręgosłupa, stanach pourazowych, przykurczach i nerwobólach.
Solanka z Zabłocia wydobywana jest od blisko 130 lat z głęboko położonych złóż wód leczniczych jodowo-bromowych. Jest to naturalny surowiec o potwierdzonych właściwościach leczniczych przeznaczony do pielęgnacji zdrowia i urody. Według kryteriów balneologicznych solankę z Zabłocia klasyfikuje się jako wodę 4,4% chlorkowo-sodową, jodkową (solankę). Zawiera cenny, naturalny jod, którego niedobór w organizmie powoduje wiele dolegliwości. Bogata jest w jony: wapnia, magnezu, bromu, potasu, strontu i wielu innych biopierwiastków.
Zabieg polega na zanurzeniu kończyn górnych i dolnych w wodzie siarczkowej bez potrzeby wchodzenia do wanny. Działanie wody siarczkowej podczas stosowania fasonów siarczkowych jest takie jak podczas kąpieli w wannie. Stosowane w przypadku przeciwwskazań do pobierania kąpieli w wannie.